De mooiste gedichten

Rotown magic

Rotterdam is niet te filmen
De beelden wisselen te snel
Rotterdam heeft geen verleden
en geen enkele trapgevèl

Rotterdam is niet romantisch
heeft geen tijd voor flauwekul
is niet vatbaar voor suggesties
luistert niet naar slap gelul

't Is niet camera-gevoelig
lijkt niet mooier dan het is
Het ligt vierkant hoog en hoekig
gekanteld in het tegenlicht

Rotterdam is geen illusie
door de camera gewekt
Rotterdam is niet te filmen
Rotterdam is vééls te ècht

-----------------------------------
uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004
 

Jonge sla
Alles kan ik verdragen
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september
net geplant, slap nog
In vochtige bedjes, nee.

------------------------------
uit: Alles op de fiets (1969)
Rutger Kopland (1934-2012)

 

Kon je teer smeren
Over steen, namen, verleden?
Dwaze stumper, zulke namen
Zijn nooit uit te wissen!
Ze staan gegrift in talloze
Mensenzielen, onaantastbaar
Voor jouw verziekte haat.
Ze staan met vuur geschreven
Aan de hemel, welks licht
Jou ondraaglijk is

Je hebt niets bereikt,
Teerling
Je hebt voor alles alleen
Je eigen naam besmeurd
Niet die van hen:
Zij glimlachen om jouw woede
Badend in het licht,
Wiegend op Gods adem
En zingen heel zacht en stil
Voor wie het wil horen:
Vrede

Gedicht, gevonden aan de poort van kamp Vught na de vernielingen aan de grafstenen aldaar.
Zie http://www.nmkampvught.nl/index.php?id=51

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today

Imagine there's no countries,
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope some day you'll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope some day you'll join us
And the world will live as one

John Lennon: Imagine

The power of a gun can kill
And the power of fire can burn
The power of wind can chill
And the power of the mind can learn
The power of anger, can raise inside until is tears you apart
But the power of a smile, especially yours, can heal a frozen heart

Tupac Shakur, gangsta-rapper

Het vrolijk leeren

Mijn speelen is leeren,                    

mijn leeren is speelen,

En waarom zou mij dan het leeren verveelen?

Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.

Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken,

Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,

't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welkeen ik haak.

Uit: Kleine gedichten voor kinderen

     Hieronymus van Alphen,  1821      

Het zoetste kind

Het zoetste kind dat ik ooit zag

was Pieter Hendrik Hagelslag.

Hij veegde altijd trouw zijn voeten,

hij zat nooit in de grond te wroeten,

ging 's avonds -ongevraagd- naar bed     

en at zijn vlees met randjes vet.

Zelfs spruitjes at hij zonder brommen

hij vroeg op school om nóg meer sommen

en hij zei nimmer vieze woorden

-tenminste niet dat je het hoorde-.

Nooit janken, brullen, jengen, gillen,

nooit drenzen of iets anders willen.

En toen hij groot was, trouwde hij

met ene juffrouw Balkenbrei.

Zes kinders hebben ze gekregen,

die nimmer hunne voeten vegen,

die altijd razen, schreeuwen, tieren,

die brulllen, janken, drenzen, jengen,

en iedereen tot wanhoop brengen.

Tot Pieter Hendrik Hagelslag

zijn handen wringt van dag tot dag.

Waarmee ik weer heb aangetoond:

de deugd wordt niet altijd beloond.

Uit: Op visite bij de reus

     Annie M.G. Schmidt, 1956

klei aan mijn handen

verf aan mijn kin

plak aan mijn tanden

vandaag heb ik geen zin

kleuren, kleien, plakken  -vies!

ik wil gooien met 't servies

of met ...  ik weet het niet

en als juffie het niet ziet

bijt ik stiekum in je bil

Uit: Ik en jij spelen wij

     Miep Diekmann, 1982

De zachte krachten zullen zeker winnen

In 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren

in mij: zoo 't zweeg zou alle licht verduistren

alle warmte zou verstarren van binnen

De machten die de liefde nog omkluistren

zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,

dan kan de groote zaligheid beginnen

die w'als onze harten aandachtig luistren

in alle teederheden ruischen hooren

als in kleine schelpen de groote zee.

Liefde is de zin van 't leven der planeten

en mensche' en diere'. Er is niets wat kan storen

't stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:

naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

(Uit: Verzonken Grenzen)

Henriëtte Roland Holst

Zo te sterven op het water
Met je vleugels van papier,
Zo maar drijven na het vliegen,
In de wolken drijf je hier.
Met je kleuren die vervagen,
Zonder zoeken, zonder vragen,
Eindelijk voor altijd rusten
Met de bloemen die je kuste,
Geuren die je hebt geweten,
Alles kun je nu vergeten,
Op het water wieg je heen en weer.
Zo te sterven op het water
Met je vleugels van papier.
Als een vlinder die toch vliegen kan
Tot in de blauwe lucht,
Als een vlinder, altijd vrij
En voor het leven op de vlucht,
Wil ik sterven op het water,
Maar dat is een zorg voor later.
Ik wil nu als vlinder vliegen,
Op de bloemenblaren wiegen,
Maar zo hoog kan ik niet komen,
Dus ik vlieg maar op mijn dromen,
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht.
Als een vlinder die toch vliegen kan
Tot in de blauwe lucht.
Om te leven, dacht ik,
Je zou een vlinder moeten zijn,
Om te vliegen heel ver weg
Van alle leed en alle pijn.
Maar ik heb niet langer hinder
Van jaloers zijn op een vlinder,
Want zelfs vlinders moeten sterven,
Laat ik niet mijn jeugd bederven,
Ik kan zonder vliegen leven,
Wat zal ik nog langer geven,
Om een vlinder die verdronken is in mij?
Om te leven hoef ik
Echt geen vlinder meer te zijn.

Tekst: L. Nijgh, muziek: Boudewijn de Groot

Blues on tuesday

Geen geld.
Geen vuur.
Geen speed.

Geen krant.
Geen wonder.
Geen weed.

Geen Brood.
Geen tijd.
Geen weet.

Geen klote.
Geen donder.
Geen reet

Uit: Renaissance. Gedichten '44 - '94.

Jules Deelder
© Amsterdam, 1994.

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

als hooge pluimen

aan den einder staan;

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een grootsch verband.

De lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

Blijf Het Verhaal vertellen
Freek de Jonge dichtte een kerstboodschap speciaal voor Trouw

We trekken Het Verhaal
als ooit de Vlaamse primitieven
niet langer vol verlangen naar ons toe
We kunnen het redelijkerwijs niet meer geloven
Laten de oren hangen naar het consumptieve
Zijn de strekking moe

Daar komt het machteloos besef bij
na elk appèl op het geweten
je doet het toch nooit goed
Wijs laten wij ons door niemand maken
Woorden die ons moeten raken zijn versleten
en zo zakt de moed

We hebben geen behoefte meer aan vragen
waar we geen antwoorden op weten
en nog het minst van alles
zitten we te wachten op een preek
Maar wat blijft er over van een wereld
zonder geloof in goed en beter
Wat moet er worden van ons leven
als de geest ontbreekt?

Blijf Het Verhaal vertellen
De wereld kan niet zonder
en ieder pasgeboren kind
is behalve een mysterie
bewijs van het wonder
dat het leven steeds opnieuw begint

Kerst 2017

 

Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
 

uit: Verzen van Willem Elsschot (1882-1960)
 

WARS INSIDE YOU!
There are silences inside you
That you have yet to explore
There are things inside you
That are still fighting a war
 
Some days will be unkind
Some days you will want to forget
But want to stay for those days
That are worth more than all the rest .
 
 Darling! Be easy on your soul
It needs softness
It needs time
It needs patience
 
Smriti Srivastava

(kerst 2021)