Afscheidsspeech, 10 november 2022

 

Lees hier mijn afscheidsspeech.

Slot.

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2022

 

We besloten het jaar 2022 na de afscheidsmusical in het Millinxparkhuis.

We bedankten Ellen die na 11 Akkerjaren naar de Vreewijkschool overstapt.

Deze nieuwsbrief ging mee in de blauwe koeltas
Na de zomer begonnen we in het grootste lokaal van de school op de laatste vrijdag van de

zomervakantie met de opening van het schooljaar 2022-2023
Nelly begint, ze neemt afscheid, maar niet van mij. Ze vertelt over de ruwe diamant die uiteindelijk

de zon vangt.

Bij het Jaarbesluit sprak ik over veel zorgen. Kleine en grote. We moeten ermee leven maar

hopen en bidden op wat meer zorgeloosheid. We denken natuurlijk met zijn allen aan Gerry,

zij was maandag even op school.
Een nieuw schooljaar. We zien dat iedereen hard bezig is deze week. We krijgen roosters binnen.

We hopen op een goede start. De pleinen moeten nog geveegd, graag maandag even samen

de schouders eronder. En dan alle ouders en kinderen naar binnen. Dat lijkt me prima en leuk.
Astrid is weer terug op het hoofdgebouw na 9 jaar Peuter & Co. Welkom.
Mirjam is terug in de bovenbouw. Welkom. Roxanne gaat langzaam opbouwen volgende week.
Voor mij een kort schooljaar, Petra komt en ik ga. Ik hoop op nog een aantal Gouden weken

zonder Corona en andere tegenslagen.
Het is spannend voor iedereen die veranderingen.
Onze speerpunten worden even herhaald. Zie aldaar. Het is onze list to do.
Het werkverdelingsplan, de takenlijst is nog niet rond. We gaan deze bespreken in de Staf en nog

een rondgang voor de juiste takenlijst van iedereen. Ook de pauzewacht zal anders gaan.

We gaan ook de namen van de TAZ-medewerkers ergens ophangen met hun foto erbij.

Je leest in de Mededelingen nog hoe het geregeld gaat worden.
Uitgerust kan iedereen weer aan de slag !
Mijn 35 bijzondere jaren zijn bijna vol. Voor ik op de Akker kwam, werkte ik 11 jaar in Rotterdam-West,

dus in totaal kom ik op 46 dienstjaren binnenkort.
Je leeftijd is dan iets heel raars, het is net als met de temperatuur. Je hebt de temperatuur die je

afleest van de thermometer én de gevoelstemperatuur. Zo is het ook met hoe oud je bent en hoe

oud je je voelt.
Ik ben alle bijzondere gebeurtenissen zo ongeveer aan het opzoeken. Bijvoorbeeld de bouw van

het Millinxparkhuis, bijzondere projecten (Kijk op de wijk), verhalen over leerlingen (Dimitri) en

collega’s en geboren baby’s. Krystel en Lushetika veel sterkte en geluk. Nummer 75 en 76 kunnen

er nog bij op mijn lijst.
Ieder jaar was anders, ieder jaar was een belevenis. Komend jaar ook weer !
Urmie geeft nog een toelichting op KiVa en Gouden weken. Dit wordt het eerste KiVa-jaar.

 

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2021

 

Welkom weer op school.
Deze keer een gezonde start op het tulpplein.

Even een speciaal woordje over een paar collega’s:
Jullie zijn allen speciaal
Roxanne heeft zich afgemeld, ze zou nog één week moeten werken, het gaat goed met haar, maar heeft een zware zwangerschap.
Jelte wordt vader, zeer binnenkort is de verwachting, veel sterkte.
Irma is jarig geweest en had een speciaal kroonjaar, Ellie heeft een teamcadeautje voor je.
Anika gaat weer starten, nu als moeder van Lea-Lize en als parttimer met Tom als duo.
Ellen gaat weer werken, in duo met Mandy in groep 1A.

Gerry gaat weer volledig werken in duo met Nelleke
Ellie gaat weer volledig werken, samen met Monique met wie een uitbreiding van uren is afgesproken.
Nadia gaat starten in groep 3, in een ander gebouw met haar kinderen van vorig jaar, veel plezier.
Jesse gaat op de woensdagmiddag lessen geven in het Millinxparkhuis aan leerlingen van groep 6 en 7
Bilal en Nihad zijn 10 juli getrouwd, gefeliciteerd

Marga wordt binnenkort oma

Vlak voor de vakantie zijn twee Onderwijsassistentes benoemd. Merve en Miranda; mede vanwege de Corona-gelden die naar

ons toekomen. We zijn blij met goede Onderwijsassistentes. Het leerkrachtentekort zal nog wel een hele poos actueel blijven.

Merve en Miranda beginnen 1 oktober.

Er komt veel op ons af. Hou je mail en de mededelingen in de gaten.
Werk goed samen in je bouw, met je duo en met je parallelklas.
 

Het PCBO gaat een studiedag houden op 8 oktober.
Er is een opdracht voor de school om een verhaal te schijven over “die ene kans die voorbij kwam”.
Voor welke leerling heb jij iets gedaan om hem of haar een zetje te geven ? Waarvoor ben je het onderwijs ingegaan ?

Heb je zo’n verhaal mail het dan aan Esther Zeilstra.

Dit is mijn verhaal:

Matthias
Het is augustus 2018
Matthias is 29 jaar en zat lang geleden als kind acht jaar op de Akker. In groep 1 tekende hij een
Escher-achtig werkstuk met een kat in een labyrint. Een jaar later in groep 2 maakte hij een tekening
die exact 1/16 detail van zijn tekening uit groep 1 was, maar dan uitvergroot, met ook weer de kat erbij.
We waren verbluft.
Ongeveer zo zag het eruit:
 

      

           In groep 1                           In groep 2

Misschien was Matthias wel hoogbegaafd of hoog-sensitief. Misschien worden wel allemaal zo geboren en is onze opvoeding

er onbewust op gericht dit alles te laten vervagen. Hoe vaak hoor je niet van slimme mensen dat ze werden gepest of dat ze

hun jeugd beleefden als een trauma.
Lees “Zondagskind” van Judith Visser (zij zat op een van onze PCBO-scholen en groeide op op Zuid)
Terug naar Matthias, hij had een oudere zus, Thessa, ook zij was speciaal en vocht met haar omgeving. Een mooie meid,

kon goed leren, sprak accentloos Grieks én Nederlands. Ze leefde wel in twee werelden. Zij, steeds meer vrijgevochten,

botste met haar moeder die streng probeerde te zijn en haar aan allerlei Griekse tradities onderwierp.
Op een dag is Thessa op bed gaan liggen en heeft een fles tomatenketchup over zich leeggegooid. Zo heeft ze bewegingloos

de komst van moeder afgewacht en die zo verschrikkelijk de stuipen op het lijf gejaagd. Een kind vraagt op een eigen wijze

om aandacht.
Nu, na bijna een kwart eeuw, komt de moeder van Matthias vertellen dat hij in het Voortgezet Onderwijs gepest is en daardoor

niet meer naar school is geweest, jaren lang. Hij is begin 2018 op het Albeda geweest en heeft intaketoetsen en –gesprekken

ondergaan. Hij blijkt daarbij over een aardig niveau te beschikken, maar hij wordt niet toegelaten wegens zijn leeftijd. Hij woont

op zichzelf en heeft een Wajong-uitkering.
Hij wil een MBO-opleiding gaan volgen, het maakt niet uit welk niveau, leerling-kok lijkt hem wel wat.
Moeder vraagt of ik iets voor haar zoon kan betekenen, ze smeekt en ze huilt. Ik bel het Albeda twee keer en wordt behulpzaam

te woord gestaan, ook door de meneer van de intake. Men neemt mijn woorden serieus; ik breek een lans voor Matthias,

met de wanhopige blik van zijn kleine moeder voor ogen.
Het Albeda belooft nog eens goed te kijken en alles uit de kast te halen om Matthias aan de studie te krijgen, desnoods op niveau 1.
Twee weken later word ik door de moeder gebeld vanuit Griekenland. Ze is er op vakantie, maar heeft gehoord dat Matthias is toegelaten.

Ze bedankt me uitbundig en hartelijk. Even geniet ik van dit mooie werk.
Moeder komt twee weken later me persoonlijk bedanken, ze schiet helemaal vol en overhandigt me een souvenirtje uit Griekenland:

een magneetje met het Parthenon in gips. Het hangt in mijn kantoor.



Nog iedere keer kom ik de moeder tegen en begint ze te zwaaien en lachen. Wanneer we gaan praten, komen ook de emoties

snel naar boven. Ik zie bij haar al snel dat ze de film van lief en leed met haar kinderen aan het afspelen is.
Ik zie dit als een voorbeeld van die ene kans die voorbij kwam. Iedere dag is er wel zo’n kans, ik probeer erop te letten.

Mijn actie kostte weinig moeite, maar voor Matthias had het grote gevolgen.
Onze taak is geduldig te zijn en kinderen te verbinden met zichzelf, hun medemens en met verleden, heden en toekomst.

Elk kind heeft zijn eigen gevoel en zijn eigen verhaal. En behoefte aan duidelijkheid en soms behoefte aan rust en stilte.
Veel kinderen hebben een handelingsplan. Soms zou een handelingsplan voor de juf/meester ook een oplossing kunnen zijn.

Hoe ben je zelf ? Kijk eens in de spiegel. Wil je dat een juf dit ook met jouw kind doet ?

Het verhaal van Matthias is een Akkerverhaal uit augustus 2018
De namen van de betrokkenen zijn niet de werkelijke namen.

De Akker is een school met kinderen uit de hele wereld.


Onze school heet “de Akker”. We laten ze groeien !

Onze groep NUL heeft een prachtig rapport gekregen, daar ligt de voedingsbodem (de basis ligt bij de eerste 1000 dagen

van een mens, o ja). Zorg voor een goed fundament (Rekenen, taal en Sociale vaardigheden) en geniet van de relatie en kansen in je groep.
Stoffel

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2020

Werken wij zoals een sjoelbak ? Dat wil zeggen: je steen komt in een bepaald vakje en daar kom

je niet zo snel meer uit. De juf heeft een bepaalde mening over een kind en dat kind kan daarna

alleen die kant op…Soms lijkt het alsof het zo werkt. Een selffulfilling prophecy. Zo lijkt ook het

onderwijs richting het VO te werken, zeven richtingen van vmbo tot gymnasium, je komt moeilijk

in een ander niveau. Soms hoor ik “hoort dit kind wel hier”; roep dat niet te snel. Ten eerst omdat

je je geloof uitschakelt; je geeft het al op… Ten tweede omdat alle kinderen bijzonder zijn en dus

in principe bij ons horen. Soms hoor ik ook “is er vorig jaar wel wat gedaan met deze groep”.

In iedere groep is hard gewerkt, we zien dat achterstanden groot zijn en ook dat ze kleiner worden,

dat is knap. Doe jezelf niet beter voor dan een ander, ga eens kijken in je groep van vorig jaar en zie hoe ze vooruit gaan.
Wees geen sjoelbak.

De wijk waarin de school staat is in de jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd als arbeiderswijk. In de lanen woonde de gegoede

burgerij, waaronder artsen en advocaten. In de jaren negentig veranderde de wijk in een probleemgebied en werd het soms bestempeld

als “No-go area”.
Rond de eeuwwisseling kwam de wederopbouw op gang en ging het ieder jaar een stukje beter. Ook dit jaar weer gaan we dat zien,

stap-voor-stap.

SWOT* van Tarwewijk/CBS de Akker (uit het nieuwe schoolplan !!)

* Strengths Weaknesses Opporturities Treats

Sterke kanten	Zwakke kanten
Wat goed is, je kracht. Kortom: waar je op kunt verder bouwen:	Wat je niet goed doet, hebt of kunt. Kortom: waar je rekening mee moet houden:
Sterk gemotiveerd team	Veel zorgleerlingen
Veilige omgeving/goed pedagogisch klimaat	Verdeling over twee gebouwen en de staat van onderhoud
Actuele methodes	Het bereiken van ouders uit Midden- en Oost- Europese landen.
Teach Like a Champion technieken worden toegepast, werken met het EDI model	Veel mensen die het Nederlands niet beheersen
Leerlijn ‘leren leren’ in ontwikkeling
Positieve resultaten bij tevredenheidspeilingen
‘Lekker fit’ is gecertificeerd en staat als een huis
Rust en structuur binnen de school
Kansen	Bedreigingen
Ontwikkelingen die redelijk of geheel buiten je invloedsfeer zitten, en kansen bieden voor je activiteit/instelling:	Ontwikkelingen die redelijk of geheel buiten je invloedssfeer zitten, en bedreigend zijn voor je activiteit/instelling:
Zij-instromers die we gaan opleiden	Leerkrachtentekort
Samenwerking scholen in de Tarwewijk	Soms grotere klassen
Middels ‘leren leren’ een gedragsomslag.	Taalachterstanden
Samenwerking met Dock en TOS	Opvoedkundige problemen
	Werkdruk
	Wachtlijsten bij de extra zorg
	De nieuwe gewichtenregeling drukt op de financiën

Tips:
1. Laat leerlingen direct aan de slag gaan; bij binnenkomst pakken leerlingen hun planning en taak op en gaan zitten werken,

niet wachten op de laatste die binnenkomt. Dat is verloren tijd.
2. Leerlingen leren veel van instructiemomenten, geef dus veel instructie, gebruik de instructietafel en de kleine kring.

Onderwijsassistentes kunnen woorden herhalen en voorlezen en spelletjes doen, allemaal instructie.
3. Gebruik daarbij Teach, we werken daar al jaren mee en het werkt !
Zie hier onze eigen Teach-samenvatting.
4. Maak klassenregels samen met je groep. Zelf geformuleerde regels werken beter. Hou je als voorbeeld voor de groep

zelf ook aan de regels.
5. Lees je overdrachtsformulier. Je collega is ook professional. Het is belangrijk van ieder kind te weten hoe het leeft en

leert en of het bijzonderheden heeft, of een ziekte. Het kan niet zo zijn dat je rond Kerst bemerkt dat een kind diabetes heeft,

of epilepsie of twee jaar op de Taalfontein heeft gezeten, of langer deed over groep 1 dan normaal, alleen maar omdat jij van

mening bent dat je er beter “blanco in kunt gaan”. Geen kind is blanco. En je mag best anders naar een kind kijken dan je collega,

daar is niets mis mee.
6. Maak wat van je Werkgroep, trek die kar ! Wanneer iedereen trekt, dan krijgen we veel voor elkaar. Ik noem een paar touwen

om aan te trekken: gedragsspecialist, met Sprongen Vooruit, contacten met PPO, contacten met VO, mooie thema’s van Sil vormgeven,

de bibliotheek, Lekker Fit en mooie gymlessen, buitenspelen met TOS, woordenschatkaarten, kersen vegen, Christusdoorn snoeien,

huiswerk geven, etc
En geef ook bij je eigen traktaties een Lekker Fit voorbeeld. Het roken is (bijna) afgeschaft, nu het snoepen nog.
7. Aandacht voor Rekenen: Pluspunt-4 is nieuw, natuurlijk in sneltreinvaart gekozen en besteld, maar alleen omdat het beter is

qua aanpak. Dat weet je alleen wanneer je lesgeeft met de uitgangspunten in je hoofd en wanneer je de handleiding volgt.

In school zijn veel collega’s die Met Sprongen Vooruit van Julie Menne kennen, deze spelletjes zijn ook IN school aanwezig en sluiten

helemaal aan bij de nieuwe Pluspunt. Gebruik die spelletjes, het geeft een boost aan het Rekenen. Op 28 augustus 2020 was er een

workshop van Thijs!
8. Aandacht voor leren lezen. Op De Akker lukt dit vaak goed! Er loopt een goede lijn door de school van groep 1 tot en met groep 8.

Ieder kind leert lezen. We hebben nagedacht over de aanschaf van de nieuwe Estafette die ook weer beter is dan de vorige versie.

Dit kan komend schooljaar, we moeten niet teveel tegelijk willen verbeteren.
9. Er zijn nog een aantal laptops beschikbaar voor leerlingen om thuis te werken. Laat kinderen thuis inloggen en schoolwerk doen.

In de bovenbouw zijn collega’s die met Gynzy werken, ik hoor daar positieve berichten over. Denk ook aan huiswerk geven.

We zien dat collega’s Basispoort openzetten op het digibord en laten zien wie er thuis gewekt heeft. Goed !
10. Werk met geduld, geef aandacht. We hebben dit jaar extreem kleine groepen gemaakt, dat kost eigenlijk veel meer dan er binnenkomt.

Toch zien we de groepsgrootte als een belangrijke factor voor schoolsucces.
11. Werk aan relatie. Met kinderen, ouders en collega’s. Laat iedereen zich thuis-voelen. We worden hier vaak om geprezen.

Er komen vaak nieuwe leerlingen, vorig jaar zo’n 64. Voornamelijk 4-jarigen, maar ook tussendoortjes. Er gingen 44 leerlingen

van de twee groepen 8 van school en daarnaast nog 20 kinderen; ook een flink stel naar speciale plekken op andere scholen.

Tot slot; gebruik je inspiratie. Je geloof. Praat in de klas over waarom je dit doet. In de vakantie luisterde ik in de Sint Walburgiskerk

van Zutphen een uurtje naar o.a. Bach.
Heel mooi. Zeker wanneer je bedenkt dat het Baderorgel ooit gebouwd is en nog niet zolang geleden totaal gerenoveerd.

Achter al die verschillende pijpen en pijpjes zit een enorm systeem van luchtwegen. Wat een werk gaat er vooraf aan een kunststuk.
Samen doen wij ook zo’n klus. En onze kunststukken zijn de vele leerlingen en oud-leerlingen die vaak prachtige mensen zijn.

Al verschillen ze allemaal.
Ik wens je een goed schooljaar !


 

 

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2019

 

Welkom op school, de vakantie is weer voorbij.

 

Ik vat hier het Jaarbesluit en de Jaaropening zomer 2019 samen

Elk jaar op de Akker is anders.

Je ontvangt op school energie en inspiratie en het sloopt je…

Ik blader eens door het boek van dit jaar, ik heb al 30 van die boeken op mijn zolder, ik archiveer heel veel.

Ik zie een lijst met kinderen die nieuw komen en ook een lijst met kinderen die gaan. Ik zie een prachtige IEP-score in groep acht,

vier op een rij nu. Ik zie krantenartikelen over ons gebied op Zuid, met veel aandacht en plannen en zaken die verbeterd worden,

maar ik zie ook hoe moeizaam dat loopt. In november 2018 sprak ik de burgemeester. De Gemeente hoort hoe het hier ons vergaat en

we blijven informeren.

Ik zie een school die nog nooit zo groot is geweest; willen we dat wel ?

80 leerlingen in vier groepen één...

Ik zie ook nog papieren van een strafzaak uit 2016, die zaak is nog steeds niet afgerond.

Ik zie kinderen van ouders uit vele landen. Deze zomer vliegen er heel veel naar het thuisland, en ook gaan er met de auto.

Bij TOS spelende de kinderen Fortnite. Ik zie een oud smoelenboek met een rij van collega’s die weg zijn. Het PCBO begint dit jaar

een digitaal kenniscentrum. In de klassenverdeling staan Angena, Ansjel, Kim en Kelly. Ook Netty vertrok. Met Daniëlle en Arno

deze zomer, zijn er vijf collega’s vertrokken dit schooljaar.

Ik zie de feesten van Sinterklaas en Kerst met een Jaarbesluit en 50 kerstcadeau-Bol-bonnen.

Ons bestuur met Diane Middelkoop, de opvolgster van Kees Terdu, bezocht onze school. De vader van Jay, papa Jay, kreeg aandacht

en een fix bedrag. Rond de verkiezingen kwamen politici langs voor een goed gesprek. Bij gym was er een mooi Boot-Camp.

Bedankt; ik kan iedereen opnoemen om te bedanken, iedereen is speciaal en iedereen heeft één of meer talenten. Ellen draaide de

groep van Angena die Jeff ontving, is gelukkig weer terug, zij heeft de laatste weken voor de zomer veel voor de groep van Vera gedaan.

Chequita draaide de groep van Vera die met het overlijden van Noah een zwaar verlies te dragen kreeg. Maronela draaide vele dagen

in groep zeven nadat Kelly en Netty daar vertrokken.

Nicolette dank voor alles, we doen wat we kunnen en we vullen elkaar aan.

Jacqueline dank als schaduwbouwco en “moeder” van de dependance.

We deden samen als school een prachtig project Techniek.

Er is een mooie foto van groep acht die straks vertrekt.

Dank aan Arno en Daniëlle, niet dat je weggaat die dank, maar voor je werk.

Iedereen sterkte en een goede vakantie.

We nemen afscheid van Ko. Sil en Lis komen er voor in de plaats.

Ik zei het al: elk jaar is anders op de Akker. Zo ook na de zomer.

Er is heel veel gepland voor het nieuwe schooljaar en ik bemerk veel enthousiasme, maar er is ook een reden tot zorg. Ik zie mooi

ingerichte klaslokalen. Op de ‘s Gravendeel is weer veel rommel en moest er veel opgeruimd en schoongemaakt worden, maar daar

zijn nu de mooiste toiletten van Zuid!

Mijn vader is overleden in de zomervakantie en dat gaf verdriet en rouw, maar ook dankbaarheid, bedankt voor jullie aandacht hiervoor.

Noah is overleden, Vera en Jeroen veel sterkte, fijn dat je er weer bent.

Gerry is in ons midden, dapper dat je er bent.

De IB-ers hebben eind vorig jaar forse stappen gezet en voor enkele leerlingen een passende plek gevonden. Ik wil dat even onder de

aandacht brengen: er gebeurt zeker wél iets op dat gebied. Fijn voor die leerlingen en voor ons.

De wethouder komt straks, hij heet Moti en gaat over werkgelegenheid, inkomen, en NPRZ. De kans zo iemand te spreken pak ik altijd,

ik heb 14 punten voor hem; ik zei het al: we blijven informeren. En de Gemeente vindt onze wijk geen normale zaak.

Deze zomer waren wij in Polen we zagen er enorme pracht en praal. Alles was er vernietigd in vele oorlogen. Toch is alles herbouwd.

We zagen ook Auschwitz met zijn onbegrijpelijke vernietigingsverleden.

Het moet beter in deze wereld, te beginnen bij deze kinderen.

Ik lees nu een deel van het gedicht "Een titel hoeft niet" van Wislawa Szymborska, een Poolse dichteres.

Werk ze en geniet van dat werk.

 

Het is zo gegaan dat ik hier ben en kijk.
Boven me fladdert een witte vlinder in de lucht
met vleugeltjes die alleen van hem zijn
en over mijn handen vliegt zijn schaduw,
geen andere, niet zomaar een, alleen de zijne.

Wanneer ik zoiets zie, verlaat me altijd de zekerheid
dat wat belangrijk is
belangrijker is dan wat onbelangrijk is.

 

Ik zag die vlinder op het graf van mijn vader deze zomer.

 

stoffel, zomer 2019

         

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2018

 

Welkom op school, de vakantie is weer voorbij.

 

Een aantal collega's gaat starten dit schooljaar:

Zekavet in 5B (op vrijdag)

Chequita als vervangster van Dianaling (voorlopig)

Irma in groep 3A (fulltime)

Bianca in groep 1B (op dinsdag)

Rutgers als extra bij de sectie Gym (maandag)

Monique als opvolgster van Winfred (donderdag en vrijdag)

 

Voor een aantal collega's is er een heel nieuwe taak

Maartje en Ilja gaan een groep 3 draaien op de sGravendeel

Nelly doet ondersteunende taken, voornamelijk bij de 3 groepen 3

Ansjel draait met Mirjam groep 5A, ook op de sGravendeel

En meer...

Zie ook de klassenverdeling.

 

Dianaling is 12 augustus bevallen van Djeon.

We wensen haar, Rudolfo en D'von alle geluk.

 

We zien overal al grote betrokkenheid bij het inrichten van de school.

We gaan proberen het goed te doen.

 

Voorlezing van Psalm 1 vrij (Huub Oosterhuis)

Goed is
dat je niet doet wat slecht is
niet achter oplichters aanloopt
niet met Ploert en Schender heult
niet je schouders ophaalt
‘ploert en schender, ach
zo is de wereld’.
Goed is dat je goede woorden
overweegt en wil:
Heb je naaste lief die is als jij
de vluchteling, de arme, doe hen recht.
Prent ze in het hart van je verstand,
die woorden
zeg ze voor je uit
gezegend ben je
een boom aan stromen levend water
vruchten zul je dragen
blad dat niet vergeelt
het zal je goed gaan.
Oplichter
ongezegend zal je zijn.
Een storm steekt op
je waait de leegte in.

Goed is dat je goede woorden
overweegt en wil:
Heb je naaste lief die is als jij
de vluchteling, de arme, doe hen recht.
Prent ze in het hart van je verstand,
die woorden
zeg ze voor je uit
gezegend ben je
een boom aan stromen levend water
vruchten zul je dragen
blad dat niet vergeelt
het zal je goed gaan.

 

‘heb liefde tot je
naaste die een mens is zoals jij’.
 

Wie is je naaste ?

Ja maar, je naaste, je naaste, je naaste! In zo’n stikvolle wereldstad, al die
mensen, zijn dat allemaal je naasten? Dat is toch niet te doen, geen beginnen
aan! Wie is mijn naaste? Op die vraag heeft de Joodse leraar Jezus antwoord
gegeven. Iemand vraagt hem: wie is mijn naaste. Hij zegt: een Nederlandse
man wordt op weg naar zijn huis in een buitenwijk van Amsterdam, het is
twee uur ’s nachts, overvallen, neergestoken, beroofd, hij bloedt uit grote
wonden. Er komt een dure auto aan, in het licht van de koplampen ziet de
bestuurder de man liggen, hij geeft gas. Er komt een brommer voorbij, hij
kijkt, rijdt door, kijkt nog even om. Een uur later komt er een taxi voorbij,
aan het stuur een Marokkaanse jongen. Hij denkt: een hoop vodden, of toch
niet? Hij stopt, stapt uit, tilt hem in zijn armen, rijdt hem naar het AMC, regelt
een spoedopname, betaalt de kosten. Wie, denk je, is de naaste geworden
van die neergestoken mens? Ga jij en doe ook zo.

 

Je naaste is het kind in je klas, de ouders van dat kind, je collega, de mensen uit de wijk van de school.

 

Deze zomer was ik in Rusland en leerden we elke dag "zet je petje eens andersom" oftewel, bekijk het eens van de andere kant.

Met onze Westerse kijk is het eenzijdig oordelen. Hoe ziet de Russisch-Oosterse mens de ontwikkelingen ?

We zijn het niet altijd eens, maar je inleven in de ander kan helpen wat begrip te krijgen, ook op school.

Zet je petje eens andersom of zet een andere hoed op...

 

 

Kees Terdu haalt bij zijn afscheid de woorden van een PCBO-inspirator aan:

 

Kinderen vormen het grootste menselijk kapitaal.

Zij hebben niet voor onderwijs gekozen.

Zij zijn afhankelijk van jou en je leraren.

Ze hebben maar een jeugd.

Je doet het voor en in opdracht van de maatschappelijke omgeving.

Dus: alleen het beste is goed genoeg.

Het zijn niet jouw kinderen.

Het is niet jouw geld.

Het zijn niet jouw mensen.

Je hebt wel buitenproportionele invloed

Dus: alleen jouw beste is goed genoeg

 

Jan Gispen

 

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2017

 

Welkom op school, de vakantie is weer voorbij.

We staan voor een nieuw schooljaar; sommige collega's waren wat langer weg, Ilja een half jaar bijna en Mirjam 2 1/2 jaar.

Er zijn nieuwe collega's, waaronder dus Mirjam, maar ook Gretta, Corine en Marion.

Er is een nieuw lokaal in gebruik genomen in de 's Gravendeelstraat, zodat groep 5B veel ruimer kan zitten.

Er komen veel nieuwe kinderen die een nieuwe start gaan maken.

Er komt een nieuwe methode Veilig Leren Lezen in groep 3

De nieuwe methode Pennenstreken wordt in groep 3 t/m 8 in gebruik genomen.

Alette gaat ons begeleiden bij Begrijpend Lezen, bij de nieuwe methode Leeslink.

Een nieuwe Schoolgids komt eraan, weer voor ieder oudste kind van het gezin.

Er is een nieuwe IB-er Corine die de plaats van Angelique gaat innemen.

Nieuw is ook het thematisch vergaderen tijdens de teamvergaderingen waar we vorig jaar mee zijn begonnen.

Nieuwe baby's zijn op komst, we zien Krystel en Ansjel met een mooie ronde buik en Nanda hoort ook in die rij.

Er is een nieuwe man, Winfred, die Ellie komt ondersteunen en er meestal op donderdag en vrijdag zal zijn.

Straks komt er een nieuw kabinet met misschien wel een oud-Akkercollega aan het stuur bij OC&W.

Gaan we ook als nieuwigheid het oude Wilhelmus aanleren ?

Nieuw is dat kuikens "Fiep, fiep" zeggen en niet meer "Piep, Piep"

Er komen 28 nieuwe laptops (op WiFi) die je in de klas kunt bijzetten als extra werkplek.

 

We zien al veel collega's uren maken in de vakantie, wat zeker ook de bedoeling is.

We gaan dat niet reguleren, in het vertrouwen dat het gebeurt.

Een stuk vrijheid daarin vind ik van belang.

 

Niet helemaal nieuw is het omgaan met werkdruk.

Zie je je werk als zinloos dan geeft dat stress en gaat het mis.

Zie je je werk als zinvol dan krijg je ook zin in en energie van.

Dat geldt ook voor de kinderen, maak ze daarom eigenaar van hun eigen proces, hoe lastig dat ook is.

 

Het is spannend voor alle kinderen om een nieuwe start te maken.

Ik hoop dat je er zin in hebt, Nicolet en ik zeker wel !

 

Nicolet laat de nieuwe boeken zien, waar inspiratie uit te halen valt.

Ze zijn te leen.

Zie de mededelingen voor de stand van andere zaken.

Werk ze !

 

Stoffel

 

 

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2016

 

Dit jaar start Arno als opvolger van Rik in het Lekker-Fit!-project. Rik heeft een baby, Arno en zijn vriendin verwachten er ook een.

Stoffel was 16 augustus 40 jaar werkzaam in het onderwijs. Dank voor de grote stroom felicitaties. Ik was er zelf helemaal niet mee bezig,

dus aangenaam verrast. Je wil het ook eigenlijk niet weten dat de tijd zo snel gaat. Als broekie begon ik precies 40 jaar geleden bij Rienus

op de Rehobothschool. Ieder schooljaar was anders en verschillend van alle andere. Van elk jaar heb ik een dikke agenda met alle zaken

die er spelen, leuk voor later. Op Akkerverhalen vind je hilarische, verbazingwekkende en droevige gebeurtenissen.
Tekenend vind ik de volgende herinnering. Afgelopen zondag kwam ik Soner Inal bij de Kuip tegen. Hij plantte in 1987 als jongste leerling

van de school een boom toen de noodlokalen nieuw werden opgeleverd. Zijn prachtige dochtertje dat even later aan zijn hand liep,

is nu even oud als hij toen. Hij stopte zondag met zijn Mercedes, stak zijn arm uit het raam en riep "Meester Boot" (ik zou hem niet herkend hebben, toch ?)

 

     

 

Op 8 juli 1987 zaten we bij zijn familie tegen de Syrische grens op het dak van het huis van zijn familie en zag ik hoe een enorme kudde

schapen naar het dorp kwam en zich splitste en splitste en ieder schaap zijn eigen paadje koos naar zijn eigen hok. Ieder schaap kende de weg.

Van het geheel, de groep, vond ieder schaap zijn eigen stal, zonder dat iemand de weg wees.

 

  
 

Een van mijn zoons noemde naar aanleiding van verhalen aan tafel over school dat het leek op het Engelse spreekwoord "herding cats".

Het plaatje daarvan geeft genoeg uitleg; met de schapen is de tegenstelling groot, ook al weet de kat altijd de weg naar huis.

 

40 jaar....trots en dankbaar ben ik, oude rot.

Ik schreef 726 Akkernieuwzen de afgelopen 23 jaar. In mijn Akkertijd ging ik 57 keer op kraamvisite bij een collega.
En...ik heb er nog steeds zin in.
Je krijgt mooie, nieuwe kinderen, die misschien over 30 jaar je naam roepen vanuit een auto. Maak er een groep van, met ieder een eigen plek.

Schapen hebben een groepsgevoel en zoeken elkaar op en ze lopen zo naar hun eigen stal.

 

In de Turkse gemeenschap is onrust en vormen zich partijen die tegenover elkaar staan. Wees er alert op, iedereen heeft recht op een plaats in de groep.

Uitstoten is een vorm van pesten, een zonde. Politieke overtuiging  zou niet tot persoonlijke weerstand moeten leiden, helaas gebeurt dat nu wel.

Lees de krant en zorg dat je op de hoogte bent.

 

Roxanna heeft een nieuwe baan per 1 oktober, op Tholen, veel dichter bij huis, gefeliciteerd.

Het wordt mijn 124ste afscheid van een collega op de Akker.

 

Joyce en Emilija hebben een nieuw lokaal in gebruik, veel plezier.

Emilija gaat starten, Nanda is weer terug, Angena is gegroeid (haar baby is duidelijk aanwezig), sterkte allen.

Laten we er (weer) een mooi jaar van maken.

 

Stoffel

 

 

Voorwoord Geel Boek, zomer 2015

 

 

Na het begin van dit schooljaar even een woordje, het sluit aan bij mijn Jaarbesluit.

We behaalden vorig schooljaar een mooi Cito-resultaat en leverden weer een mooie groep kinderen af. We zagen de Musical en het afscheid.

Grote complimenten voor Anika die het werk met deze groep tot een goed einde bracht. Van oud-leerlingen horen we heel vaak goede dingen

over De Akker en we zien nu mooie rapporten langskomen.

We werken met veel energie. De ouders van de Akkerkids waarderen ons meestal. We spraken erover in het MTO, en we concludeerden dat

de overgrote meerderheid bestaat uit hele lieve mensen.

Iedereen verdient veel lof voor het werk. Vaak denk je “ik moet er niet aan denken…”

…met die peuters

…met die kleuters

…met die ’s Gravendelers

…met die grote kinderen

…in kantoor

Gelukkig vindt iedereen een goede plek en wordt er gewerkt met peuters, kleuters, in de 's Gravendeel, met de groten en in kantoor.

Privé is er vreugde en verdriet. Angena en Maronela moesten afscheid nemen van hun vader, Nadia van haar moeder en Lilian van haar oma. Sterkte.

Janet klaarde een enorme klus en liet zien wat doorzettingsvermogen is.

Drie collega’s zijn deze zomer getrouwd: Astrid, Ellen en Angena.

Dianaling werd moeder en nog twee collega’s zijn zwanger, volg even dat voorbeeld niet.

Een speciaal woord heb ik voor de vakantie gericht tot Nicolet, Cora, Krystel, Lilian, Tessa en Brenda.

Nicolet heel kort: bedankt voor je steun en inzet. Een half woord is al genoeg.

Cora; ook jij bedankt voor je steun en inzet, zeker voor de middenbouw. Jullie hebben je onder jouw leiding de ’s Gravendeelstraat eigen gemaakt

en dat was een hele toer. Deze zomer spraken we nog met weemoed over de Cillershoektuin en wat die voor kinderen betekende. Jij ziet die dingen

als geen ander. Nu neemt Claire, je dochter, het bouwcoschap van je over, dat moet goed komen (met jouw hulp).

Krystel, bedankt. Je hebt je erg ingezet als IB-er. Het was niet altijd gemakkelijk. De IB-er krijgt er altijd maar steeds meer bij, er gaat nooit wat af.

Je hebt daarover nooit geklaagd. Maar je bent eerlijk tegenover jezelf geweest en je kiest voor de klas. Dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Lilian; je gaat niet weg, maar je stapt over naar de locatie van de Elout. Je hebt altijd een frisse kijk op de dingen en je regelt alles snel, vlot en duidelijk.

We hopen dat je snel inburgert en ook dat we je vaak zien. Veel succes in je nieuwe baan.

Tessa; je wil je verder gaan professionaliseren en kiest voor de fulltime-studie. Je hebt je voor groep 0 en groep 1A volledig ingezet.

Je bent niet gauw tevreden over je eigen werk. Je bent een prettige collega, open en eerlijk. Vriendelijk naar kinderen en ouders.

We gunnen het je dat je voor een ander weggetje kiest.

Brenda, je hebt altijd met veel plezier op De Akker gewerkt. Dit jaar begonnen dingen te knellen en koos je voor jezelf en je gezin.

Na 8 jaar ga je ons verlaten. Ik herinner me nog de proefles in de ’s Gravendeelstraat met een lieve groep Eloutkinderen.

Je hebt een aangeboren manier van natuurlijk reageren die precies bij een onderbouwjuf past.

 

 

   

 

 -pizza voor Brenda

 

 

 

 

Dit recept levert een heerlijke anders-dan-andere Akker-pizza op.

                  

Ingrediënten voor de pizza-bodem  (voor 2 personen):

340 gr volkorenmeel       30 gr boter                        7 gr zout

30 gr suiker                    1.8 dl handwarm water     15 gr gist

 

Doe het meel in een kom en wrijf de boter en het zout er door heen.

Maak een kuil in het midden van het meel.

Los de suiker op in het water en verkruimel ook de gist daarbij.  Roer dat goed.

Giet de vloeistof in de het kuiltje bij in de kom. Haal de bloem naar het midden.

Nu begint het kneden,  kneed 8-10 minuten.

Maak van het deeg een bal en laat die 10 minuten rusten.

Rol vervolgens het deeg uit tot een grote ronde plak van 25 cm doorsnee.

Leg dat op een geschikte bakplaat.

Heb je niet veel tijd?  Sla het bovenstaande  over en neem de kant-en-klaar-pizzabodem.

 

De Pizza-vulling:

Bestrijk de deegplak of de kant-en-klaar-bodem met olijfolie en daarna met tomatenpuree of Tosti-Quick (van Remia).

En  volg  nu  geheel je eigen smaak!   Hier wat suggesties:

Ui  champignon  paprika  tomaat  courgette  peterselie  mais   kappertjes  artisjokhart   ei     Ananas   gember   tonijn  ansjovis …

Houd je van vlees?  Bacon,  ham of salami !

Wat beslist niet mag ontbreken voor een smakelijk en kleurrijk geheel:  knoflook en olijven.

Tenslotte bestrooien met geraspte kaas.

 

Dan 20 minuten afbakken op 200 graden en smullen maar!

 

Eet smakelijk, denk bij iedere smaak aan De Akker,

zoveel kinderen, zoveel smaken…

Het ga je goed,  Stoffel

 

Juli/november  2015  Stoffel  

 

 

Dit is de Akker-pizza:

                  

 

De Akkerpizza is een pizza die je terugzag in de kring elke dag.

Met kinderen uit elk werelddeel. Met ieder een eigen smaak en taal. Met allen eigen gewoontes en eigenaardigheden.

En allemaal met een papa en een mama die hun kostbaarste bezit bij jou kwamen brengen.

Ze zullen nog tientallen jaren over je praten, denken en dromen. En dat in Azië, Polen, China, of waar ook ter wereld.

 

 

De school doet zijn best op alle vragen een antwoord te geven. En om alle achterstanden weg te werken. Ooit hadden we twee kleuterlokalen,

nu zes. Ook zijn er zes peutergroepen. Het lijkt erop dat het werk nog lang niet af is. Elk jaar is er zo een verandering. Die verandering zoeken

we niet bewust, we proberen juist het goede vast te houden. We hopen dat mensen én kinderen op een nieuwe plek hun kansen pakken en

zich kunnen ontwikkelen.

Een voorbeeld van een verandering is ons plan vaker water te gaan drinken in de klas en om zoete drankjes in de ban te doen.

Alle antwoorden kunnen we al lang niet meer geven. Waar is onze overzichtelijke wereld met vragen waarvan je het antwoord kon opzoeken.

 

Waar is de duidelijke en simpele opdracht voor iedereen ? Vaak weten we het niet meer….

Deze woorden van cabaretière Louise Korthals las ik in Trouw en pasten goed bij de beelden van de vakantie en van de nieuwsfeiten:

 

Jij mens die met schepen de kust kan bereiken

Jij mens die met wapens een volk kan verslaan

Jij mens die met kassen de vruchten doet rijpen

Jij mens die een voet zet op aarde en maan

 

Jij mens die ooit kwam hier in Gods paradijzen

Die vis werd en aap werd en rechtop ging staan

Jij mens die met wetenschap licht kon bewijzen

Jij mens die kwam kijken met bijna, bijna niks aan

 

Jij mens die met wegen, sporen, kanalen

De weg graaft naar dorpen, naar stad en naar land

Jij mens die nooit stopt met bezitten vergaren

Jij mens die belooft en in waarheid verzandt

 

Jij mens die met borden de richting hier aangeeft

Jij mens die ontroostbaar het einde bestrijdt

Jij mens die ooit klein was en bang voor het donker

Waarom is jouw wreedheid tot alles, alles bereid?

 

Waarom wil je haten, verwoesten en moorden

Waarom ben jij zelf zoveel meer dan de rest

Waarom doen jouw daden mij snakken naar woorden

Waarom is jouw wil toch zo’n bloedmanifest?

 

Mens als je voor God speelt, als je zo graag voor God speelt

Doe dan in godsnaam je best!

 

Jij mens die met kunst zoveel leed kan verzachten

Jij mens die op zoek bent naar glans en naar kleur

Jij mens die toch grenzeloos door blijft verkrachten

En zo alle pracht doet vergaan in terreur

 

Jij mens die met ratio levens kan redden

Jij mens die de liefde zo fel ambieert

Jij mens die het geld hebt voor hemelse bedden

En toch elke dag weer een slagveld, een slagveld creëert

 

Waarom wil je haten, verwoesten en moorden

Waarom is jouw geloof zoveel beter dan best

Waarom doen jouw daden mij snakken naar woorden

Waarom is met zeeën jouw dorst niet gelest

 

Mens als je voor God speelt, als je zo graag voor God speelt

Doe dan in godsnaam je best!

 

Jij mens die wil maken en breken en maken

Jij mens die verblind werd door winnen en geld

Jij mens die de mensen tot schaakmat wil schaken

Jij mens die in wanhoop je muntstukken telt

 

Jij die onverklaarbaar met rotsen kon sjouwen

Jij mens die door vinding de zieken geneest

Jij mens die ontelbare bruggen kon bouwen

Waarom is er voor zachtheid geen plaats in jouw geest?

 

Als je ‘t lot wil bepalen mens, waarom zo’n zooi?

Hou toch eens op en maak het hier mooi

Wees dan toch groots voor jezelf en de rest

Maak van jouw wereld geen bloedmanifest

 

Mens als je voor God speelt, als je zo graag voor God speelt

O als je voor God speelt....

Doe dan in godsnaam je best!

 

(Louise Korthals)

 

 

Stoffel

 

 

Voorwoord Geel Boek 2014

 

We kunnen trots zijn op het werk van het afgelopen schooljaar! Ons werk geeft ons volop de gelegenheid alles te geven qua gevoel en verstand.

We kunnen werken met ziel, hart en handen en ons talent tot zijn recht laten komen.

We zien bij de TOS een Quiron lopen als rolmodel voor onze kids, terwijl we bij hem als kleuter af en toe niet wisten wat we met hem moesten;

dat is mooi. We zijn een gezonde school met veel toekomst. Zes peutergroepen, zes kleutergroepen. De IB-ers verzetten achter de schermen

bergen werk met alle komende en gaande leerlingen. Ook de bouwco's, Ellie en de Onderwijs-assistenten, ach ja, wij allen, we werken ons suf!

De hoogtepunten van afgelopen schooljaar zet ik even op een rijtje:

1. Onze resultaten in deze omstandigheden

2. De Tulp

3. De tentoonstelling van Ansjel met groep 7 in het kantoor PCBO

4. Het zeilen in de Maashaven

5. Drie mooie schoolreizen

6. Kerst

7. Pasen

8. Prachtige schoolkranten

9. Het afscheid van Ineke

10. Onze inzet en samenwerking

Ook zijn er uitdagingen voor het nieuwe schooljaar:

1. Een nieuwe rekenmethode; PlusPunt

2. Werken met Trefwoord in 3 t/m 8

3. Invoering van de KIJK bij 0 t/m 2

4. Lekker Fit!

5. Rekentassen maken

6. Wennen aan de nieuwe gebouwensituatie

7. En zeer veel nieuwe gezichtjes weer...

We namen afscheid van Mandy, die Ilja verving in groep A, afstudeerde en nu naar de Pniël gaat.

We namen afscheid van Miranda die 8 weken op allerlei plekken inviel.

Al eerder namen we afscheid van Esther uit groep 0

We namen afscheid van de Cillershoekstraat en de tuin.

Het is zoals Nanda Voltaire citeerde: "Van ieder afscheid leer je".

 

Het Nationaal Programma Rotterdam Zuid zit om de hoek, maar we merken er bar weinig van.

Daar baal ik enorm van.

We zullen Marco Pastors nog eens wat voorbeelden noemen, misschien kan hij nog eens wat in ons voordeel doen.

 

Fijn dat Nicolet ingewerkt en thuis is op onze school. We zeggen vaak tegen elkaar: "Even ZEN", oftewel

rustig reageren, niet overal op af vliegen, niet direct je mening poneren, en...zo kan het ook.

 

Terugdenkend aan het afgelopen schooljaar hoor ik steeds de boer van Woodstock zeggen:

"There's always a little bit of heaven in a disaster area"

En ik hoor uit The Wall:

"Together we stand, devided we fall"

 

Mensen op onze weg

In het boekje 'Compassie', uitgegeven door de Protestantse Kerk reageren zeven mensen op het thema compassie. Zij proberen daaruit te leven en het

concreet te maken in hun werk. Zij schrijven vanuit welke inspiratie zij handelen. In het voorwoord staat: "Compassie betekent letterlijk 'meelijden'.

Mensen met compassie laten zich raken door anderen en komen in beweging. Het is dus meer dan alleen maar een gevoel."

In dit boekje las ik het gebed van Marinus van den Berg: Tussen alles door. De woorden troffen mij in een wereld vol haast. Mijn hoofd zit vol dingen

die ik nog wil doen.... mensen die vragen of ik iets wil doen... .een agenda die volloopt. . . .de telefoon, de email die niet stilstaat.

En door dit gebed realiseerde ik mij weer waar het werkelijk om gaat: mensen die fluisteren, mensen die schuifelen, mensen die vol vragen zitten,

mensen die verlangen naar - een ontmoeting.

 

Tussen alles door

Tussen alle roepen door,

tussen stemmen die elkaar overstemmen door, is er het gefluister

van de mens die haast geen kracht meer heeft.

De zachte roep van de gebroken stem

die vraagt om gehoord te worden:

luister naar mijn fluisteren.

 

Tussen alle rennen door,

tussen allen die zichzelf voorbij hollen door, is er het geschuifel van de mens

die nog maar langzaam vooruit komt.

Het haast niet meer bewegen van de voeten die vragen om een eindje mee te lopen.

luister naar het geschuifel.

 

Tussen alle zekerheden door,

tussen alle woorden van hen die zo zeker lijken door,

is er de aarzelende vraag

van de mens die vol vragen in het leven staat.

De aarzelende vraag in de ogen vraagt om gezien te worden.

luister naar de vragen.

 

Tussen alle bedrijven door, tussen het druk zijn

met alles en nog wat door,

is er dat onophoudelijke verlangen,

van de mens die vraagt om ontmoeting.

Het onophoudelijke verlangen in het gezicht vraagt om gehoord te worden:

Geef mij een hart dat het verlangen verneemt.

Geef mij ogen die de vragen zien.

Geef mij oren die het gefluister horen.

Schenk mij de ontmoeting die geneest.

In onze samenleving is compassie met de ander niet zo vanzelfsprekend. Zien wij de ander nog wel? Zo gemakkelijk is het niet altijd om compassie te betonen.

Je moet er voor in beweging komen. Voor mensen die je lief zijn is dat misschien niet zo moeilijk, maar het wordt een stuk lastiger als het gaat om 'vreemden'.

Maar dan hoor ik Jezus zeggen in het evangelie naar Mattheüs: '...alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijkste van mijn broeders of zusters,

dat hebben jullie voor mij gedaan.' En hebben we als Christelijke school daarom niet de opdracht om te luisteren naar 'de vreemde' , om te horen naar de vraag

om ontmoeting, om te zien het verlangen om een eindje mee te lopen, om te praten over de vragen van het leven. Ik wil vanuit deze inspiratiebron mijn leven

en werk richting geven en ik hoop dat veel mensen met mij willen meelopen. Samen kunnen we het volhouden. Maar of dat gemakkelijk is?

 

stoffel, juli 2014

 

 

Voorwoord Geel Boek 2013

 

Een nieuw schooljaar
Weer ligt een jaar voor ons en ook een grote uitdaging.
Ons team groeit met het aantal kinderen mee. Een hele club. En over ieder teamlid is veel te vertellen of te melden.
We verwelkomen nieuwe collega’s. Dat zijn Gülnur, Eva en Esmeralda in groep 0; Fiona in groep 3A, Claire in groep 5A, Anne in groep 7B, Marga als opvolgster van Mieke in de SMW en Roxanna als pooler.
En we namen voor de vakantie ook afscheid. Van Wilma en van Mieke. Knap als je zo kunt stoppen.
Waar gaat het om in ons werk ?
“Laat ik beginnen te zeggen dat ik twijfels heb over onderwijskunde. Ik schaam me vaak voor mijn eigen vakgebied.” Professor Fred Korthagen begint lekker: de wetenschapper, gekomen om legitimatie te geven aan de dagelijkse onderwijspraktijk en aan Pedagogische Tact, zegt het zelf niet te weten. Maar zijn vertwijfeling komt voort uit de kloof die gaapt tussen dat wat onderwijskunde over het algemeen te bieden heeft en zijn persoonlijke ervaring. Als leerling al: “Veel onderzoek heeft weinig relevantie voor het werk in de klas, voor wat het is om leraar te zijn. Al van kinds af aan was ik geïnteresseerd in dat moment dat er iets gebeurt tussen leraar en leerling. In de diepe motivatie die kan ontstaan in hun interactie. In de kwartjes die opeens vallen. Zoiets is zelfs fysiek waar te nemen bij een leerling.” Korthagen vertelt dat hij over dergelijke waarnemingen niets kon vinden in de vakliteratuur. Op een Amerikaans congres begreep een vakgenoot precies waar hij op doelde: ‘De Japanners hebben er een woord voor’, vertelde hij. De beste vertaling is ‘shining eyes’, maar letterlijk betekent het woord ‘het licht dat schijnt van binnenuit’. In Japan is het een criterium voor goed onderwijs.”

We zijn blij dat Joyce tot de laatste dag van haar verlof bij ons was en met Sjoerd die in de vakantie geboren is.
Gelukkig zijn we een gezond team en bijten we onze pijntjes snel weg, ik ga ze hier niet allemaal noemen. Mirjam is opgeknapt en Btisam is er ook weer bij ! En Maartje is zwanger…
We hebben als team grote slagen gemaakt en gaan er nog meer maken, met (en ik noem ze nog één keer): vaardigheidsscores, groepsplan en werken in arrangementen.
Binnen de Beter-Presterenlessen focussen we op Engels van Early Bird (5 t/m 8), kunst (van Ansjel en Jacqueline), Zangmakers en muziek (van Tommy en Achsa).

Het is goed om te zien dat iedereen ook individueel naar verbeteringen op zoek is, door bijvoorbeeld te praten en kijken op andere scholen.
Wie had kunnen denken dat we eind vorig schooljaar de 300-lln grens zouden passeren, en op zoek zouden moeten naar ruimtes. Nu zitten we in de Millinxstraat (10 groepen en 2 NULgroepen), in het Millinxparkhuis (4 NULgroepen), in de Cillershoekstraat (4 groepen) en in de ’s Gravendeelstraat (2 groepen).
Zes NULgroepen in totaal, dat leest u goed. En er zijn nu ook vier bouwco's, want de peuterbouw telt helemaal mee en zien we echt als deel van onze school.
Ouders en kinderen voelen zich thuis bij ons en daar kunnen we zeer trots op zijn. Onze klanten zien juffen die om hun kind geven, ze vertrouwen ons. Dat is goed om te zien en goed om mee verder te gaan.
Ik zie shining eyes, all the time (allmost).

We hebben de volgende topics gekozen: rekenen, taal, ouders. Exponenten hiervan: spelend rekenen in de onderbouw, woordenschatonderwijs, ouderkamer en vaderavond.
Daar komt de Cillershoekschooltuin nog bij door Tineke voor groep 6 en zeilen (via Eric) voor groep 7
CBS de Akker is the place to be. Hier gebeurt het !
Ik zie zelf ook wel een nadeel: we groeien nu zo dat het lastiger wordt overzicht te houden. Dat betekent voor een Taakgroep ook: denk aan alle bouwen en aan alle plekken.

Werk aan Vrede. De Perzische filosoof Rumi uit de 13e eeuw zei: “Gisteren was ik slim en wilde ik de wereld veranderen. Vandaag ben ik wijs en probeer ik mezelf te veranderden”. Vrede begint bij jezelf.
 

 

Voorwoord Geel Boek 2012

 

Welkom, we mogen weer een jaar gaan vullen.

Als nieuwe collega’s begroeten we Nadia en Ansjel die voorlopig komt invallen voor Btisam.

Als school blijven we ons ontwikkelen. We stoppen met Intervisie, met krijtborden en met het Pact op Zuid.

We gaan door met Beter Presteren, met GHP's, met Begrijpend Lezen en Alette en de Gedragsspecialist.

We starten met Groepen Nul, twee groepen 6, Teach like a Champion, Rekenspecialist, Taalspecialist en de Childrens'Zone.

Je kunt de school vanuit ieder van ons bekijken en beoordelen.

 

Soms loop ik alleen of met iemand door de school. Sluit je ogen en loop met me mee, ik sla rechtsaf bij kantoor en zie Ellen bezig met haar kleine Ko –kring. Met haar duidelijke stem stelt ze goede denkvragen. Maartje is hard bezig in de klas en helpt Karim zijn motivatie te behouden. In het lokaal ernaast is Dianaling aan het voorlezen, een paar kinderen spelen zelfstandig op de gang in de themahoek van Ko. Kim is net op bezoek geweest om Jesse te laten zien in de klas. Ze straalde !  In het kleuter-Rt-lokaal buigt Maria zich naar haar groepje dat betrokken meedoet. Op het kleuterplein staat Brenda met dikke buik een springtouw te draaien. In de Ib-ruimte zit Angelique in een diep gesprek met ouders die geen leuke boodschap over hun kind krijgen. Esmeralda zit aan tafel te eten met de kinderen van ’t Molentje. Bij de bibliotheek is het een drukte van belang, een klas kinderen is boeken aan het ruilen.  Ik ga de trap op met de gele tegeltjes uit 1930. Linksaf. Daar zit Wilma een kind te toetsen, wat gaat dat lezen vooruit met Estafette. Nelleke zit te vertellen en kijkt de kinderen diep in de ogen of Gerry staat voor het digibord sommen uit te leggen. Of Ansjel maakt ongelofelijke kunstwerken van bloemen. Astrid zit op de tafel en heeft plezier met haar kinderen. In groep 8 zitten ze in de kring en leidt Lilian het gesprek, de gezichten staan ernstig. In groep 7 bij Anika staat de deur open, iedereen zit over zijn werk gebogen en het is erg stil. Mieke heeft een echtpaar op bezoek, ze zit aan de telefoon een instantie te bellen.  Ik loop terug naar het trappenhuis en stijg weer een stukje. Janet zit een tegenstribbelend Pools jongetje bezig te houden. Het lokaal van Maria en Brenda is leeg. Bij Angena hangen 13 verschillende vlaggen op het prikbord. Kelly staat met veel doekjes een kleuter schoon te poetsen die het niet kon ophouden. Najat zit achter haar bureau in groep 6 alsof ze er het hele jaar al is of Mirjam zit aan de instructietafel met een oog op de klas en het andere bij een kind. Btisam is met verlof, ik mis haar stralende lach deze dag. De aula in. Het stencilapparaat draait overuren, Ellie is aan het nieten.  De schoolkrant wordt weer prachtig. Carmen is de keuken aan het poetsen en schenkt onmiddellijk koffie in als ze me ziet. Ümit staat een computer uit elkaar te halen. In de ouderkamer zit Kiertie een enorme stapel huiswerk na te kijken en Nürsel is bezig een groepje ouders iets uit te leggen op haar digibord. Ik ga de trap af. Ilja zit in de kring, maar ze ziet me altijd, en altijd knikt ze en lacht ze; het gaat goed daar ! Marja zit met een groepje op de grond voor het lokaal en laat de kinderen tellen en rekenen. Ik pak mijn jas, Corrie zit met een stapel toetsen op het bureau de resultaten in ESIS in te voeren. De resultaten, die tellen ! Ik groet Ineke die een leerling zit in te schrijven, Maronela zit erbij, het moet dit keer in het Spaans. Gelukkig helpen we elkaar. Ik loop naar de Cillershoekstraat. De speeltuin is in bedrijf, ik zie er mensen van TOS en Beware. De kinderen roepen naar me, soms voel ik me Sinterklaas. Ik zwaai ze toe. Pas op de hondenpoep hier.  In de Cillershoekstraat staat Nelly een woordcluster te behandelen op het digibord. Achsa’s klas is aan het werk en ze heeft Yenell even bij zich genomen om hem te troosten. Audrey zit Veilig leren Lezen te toetsen in het kamertje, iedereen heeft een dikke AVI, dat was een paar jaar geleden heel anders. Jacqueline is aan het tekenen met haar eigen klas, ze maakt de kinderen trots met hun eigen onvermoede talenten. Bij Krystel is er rust, al haar nieuwe leerlingen zijn ongemerkt deel geworden van de groep. Op het plein staan Joyce en Cora aan kinderen uit te leggen wat de regels in de nieuwe tuin zijn; zo streng ze de kinderen toespreken, zoveel lol hebben ze even later samen. Rachel staat af te wassen, vandaag voelt ze zich een beetje overbodig nu er zoveel collega’s zijn. Ik loop terug naar kantoor waar Daniëlle staat te wachten om nog even te overleggen over de nieuwe zaken die voor Beter Presteren nodig zijn. Claire stuurt een sms’je om te vragen wat haar taken deze vrijdag zijn. Jelte komt het tasje terugbrengen en evalueert kort zijn gymdag.  Ik bel de Elzendaal dat sollicitante Nadia volgend jaar bij ons welkom is. De Akker, er zijn geen woorden voor; en die mensen:  kanjers.

De Amerikaanse dichter John Godfrey Saxe’s (1816-1887) schreef een gedicht over De Blinde Mannen en de Olifant. De vertaling daarvan luidt:   Er waren eens zes man uit Hindostan, het opdoen van kennis zeer gezind Ze gingen op zoek naar de olifant (ook al waren zij allen blind) met onderzoek zouden zij oordelen naar bevind.   De eerste liep naar de olifant maar kwam opeens ten val tegen de brede en stevige flank en verklaarde meteen aan al: ‘loof de heer, maar de olifant is als een wal.’   De tweede voelde aan een slagtand en riep: ‘hé, maar neen, mijn heer, wat is immers zo rond en scherp? Voor mij is duidelijk maar al te zeer. Dit wonder van een olifant is als een speer.   Nu kwam ook de derde naderbij, greep bij toeval, als ware het een stang, de kronkelende slurf, en sloeg terstond een toon aan van belang: ‘Aha,’ sprak hij, ‘de olifant lijkt erg op een slang.’   Nu stak de vierde gretig zijn handen uit, en voelde aan de knie, ‘Waar dit beest nog het meest op lijkt is wel duidelijk,’ meende die; ‘Er kan geen twijfel over zijn het is een boom die ik hier voor mij zie.’   De vijfde raakte toevallig aan het oor en zei: ‘zelfs als de blik niet tot het daglicht reikt, Is zonneklaar wat ik hier heb; wat ik voel is zonder twijfelen geijkt, Is dat dit wonder van een olifant op een waaier lijkt.’   Nauwelijks nog had de zesde overwogen waar hij eens beginnen zou, of hij voelde al de slingerende staart, zwaaiend gaf deze hem een douw, ‘Ik zie het al,’ zei de man, ‘de olifant is als een touw.’   En aldus zetten de zes uit Hindostan zich aan een debat, met luide stem en onverveerd, ieder zei er het zijne van en liet zich door de ander onbekeerd, Allen waren weliswaar ten deel in het gelijk, samen echter hadden zij het verkeerd.   MORAAL:   Maar al te vaak varen allen, denk ik, alledag, Hun eigen koers, volkomen onwetend over wat de ander denken mag, En spreken zij allen van een olifant, die geen van hen ooit zag.

stoffel, augustus 2012

 

Voorwoord Geel Boek 2011

 

Welkom, we mogen weer een jaar gaan vullen.

Als nieuwe collega’s begroeten we Ellen, Achsa en Krystel.

Het thema is dit jaar Beter Presteren, een eeuwenoud thema, want een mens wil niet anders.

We proberen van de kinderen die voor ons zitten betere mensen te maken. Ze gaan in een jaar veel leren en ervaren. Hun vaardigheden zullen groeien.  Zo kunnen ze zich straks staande houden en weer anderen op de been brengen.  Ons werk heeft rust en inspiratie nodig. Vandaar de vakanties om even tot jezelf te komen. Bijkomen en snoepen van mooie reizen, musea of boeken en artikelen.

Onze reis naar Oostenrijk was verkoelend, met de benen in de eeuwige sneeuw, en klauteren langs watervallen van dezelfde gesmolten sneeuw; soms lijkt de tijd alles te vermalen. Je gaat nadenken; eeuwige sneeuw hoort niet te smelten.

Inspirerend voor mij waren twee artikelen van Arie de Bruin die ik op het prikbord heb gehangen.

Hij verzet zich tegen de drang en dwang die ons wordt opgelegd om kinderen allemaal over één kam te scheren en om allemaal dezelfde prestaties te eisen. Hij pleit voor ervoor de eigenheid van het kind die door de natuur is ingegeven aan te spreken. Hij schrijft dat kinderen verschillen van elkaar als een eik van een berk en haalt daarbij de woorden van Janusz Korczak aan (een joods-Poolse pedagoog die bij zijn kinderen bleef in het transport naar het concentratiekamp):

 

“Het kind dient zich vrij te kunnen ontwikkelen als een boom. Men dient er zorg voor te dragen dat de bodem gezond en voedzaam is, de lucht zuiver en dat er veel zon en warmte beschikbaar zijn. Indien opvoeders het kind ontnemen en verbieden wat zijn karakter en zijn natuur vereisen, als zij onbezonnen alle jonge en gezonde driften wegsnijden omdat ze uitgingen van een ander ideaal dat door hun kind belichaamd moet worden – dan krijgen zij een angstig, gekortwiekt,

misvormd plantje in plaats van het gedroomde ideaal. Want men kan weliswaar bepaalde kanten van het karakter en het verstand beïnvloeden, maar men kan in het kind geen competenties ontwikkelen die het niet heeft omdat ze geen deel uitmaken van zijn organisme”

“Laten we ervan uitgaan dat wij van een krachtige jonge eik een poëtische berk willen maken en van een fragiele berk een robuuste eik. We beginnen te snoeien, te zagen, te breken en te verbuigen – totdat de boom afsterft. Nee, zo’n belachelijke vergissing zouden we bij een boom nooit maken, maar wel bij een kind!”

 

In het museum vond ik inspiratie in de Panoramatentoonstelling van het Schielandhuis. Daar worden onze kinderen geportretteerd en daar zie je al die boomsoorten zo voor je. Olaya blijkt een leuke meid met een heel eigen achtergrond en wereld.

In het boek  “De zwarte met het witte hart” van Arthur Japin vond ik prachtige beelden en grote tegenstellingen:

 

Het Afrikaans zegt: er is een keten

In leven

In dood

Een keten van één mensheid

Eén bloed

Wij vormen nieuwe schakels

Bij geboorte

Bij sterven

Wie we ook zijn.

 

Ineke voelt dit als ze aan haar kleinzoon denkt, Kiertie voelt dat als ze aan haar overleden tante denkt.

Wat voor mensen willen we helpen vormen ? Wat zijn onze idealen ?

In onze democratie moet ieder zijn eigenheid kunnen voelen, ben je een eik of een berk of misschien een Japanse kers ? Je hoort er bij !

Ieder mens moet leren voor zijn mening op te komen en leren om deze uit te spreken. Er moet besluitvorming zijn en dus ook respect voor het genomen besluit.

André van Es in Amsterdam vraagt om burgerschap, hoffelijkheid, civility en tolerantie; met de beelden uit Engeland is dat hoogst actueel.

Het gaat niet alleen om leren, maar ook om wat je met het geleerde doet.

 

Ik wens je een inspirerend schooljaar

stoffel, augustus 2011

 

 

Voorwoord Geel Boek 2010

 

Ineke besloot het vorig schooljaar met te zeggen dat we keuzes moeten maken. Dat zal de komende tijd steeds terugkomen.

Een heleboel keuzes zijn al gemaakt en Josine heeft een compleet team op de been gebracht om het VDA vorm te geven.

We zullen er met zijn allen de schouders onder zetten.

We hebben een lange en luxe vakantie achter de rug en we mogen weer...

Werken is een deugd, luister naar mijn verhaal over de dadel-Akker.

 

De dadelplanter
Midden in de woestijn ligt een prachtige oase. Een oude man is daar hard aan het werk. Een reiziger
stopt bij de oase om even uit te rusten en om zijn kamelen te laten drinken. Verbaasd kijkt hij toe hoe
de oude man zwetend over zijn hele lichaam in het zand staat te spitten.”Wat doe je hier, oude man.
Het is veel te heet hier om een schop vast te houden.” “Ik ben dadelpalmen aan het zaaien”, zegt de
oude man, hijgend van inspanning. “Dadelpalmen?” herhaalt de reiziger met iets van verbazing in zijn
stem. “Waarde vriend, de warmte heeft vast je hersenen aangetast. Het duurt meer dan vijftig jaar
voor een dadelpalm vrucht draagt. Ik hoop voor jou dat je over de honderd wordt, maar het zal erg
moeilijk worden om wat je nu zaait nog te oogsten. Ga eerst met mij mee drinken en laat die klus maar
zitten”.
“Luister goed, reiziger. Ik heb mijn hele leven lang dadels gegeten die anderen hebben gezaaid.
Mensen die er ook niet van droomden om die dadels op een keer te eten. Vandaag zaai ik opdat
anderen later de dadels eten die ik geplant heb. Het loont dus de moeite om deze klus eerst af te
maken. Als je wilt, drinken we daarna een glas”.

       

 

Met Arjan, Martijn en Nelly was ik in Marokko deze zomer en we zagen daar in het zuiden rivieroasen.

Overal waar water kwam, stonden dadelpalmen. De rivier, het water zorgt voor leven in de woestijn.

De mensen in het dal profiteren daarvan en bouwen allerlei dammetjes om het water zo goed mogelijk te gebruiken.

Breng als leerkracht het water naar je kinderen en laat ze genieten, zodat ze groeien.

Zorg ook dat je zelf bronnen hebt waar je je aan kunt laven.

Er zijn een aantal boeken die geleend kunnen worden...(opsomming volgt)

 

stoffel

 

 

Voorwoord Geel Boek 2009

 

Na één jaar voor de klas of  na misschien wel tientallen jaren in het onderwijs, zoek je nieuwe inspiratie. Ieder jaar is de toon van het voorwoord daar wat op aangepast. Wil je nog weten hoe het vorige jaren klonk, lees dan hier onder de streep nog eens verder.

Dit jaar vond ik een heel mooi stuk in het boek Dromen van mijn vader van Barack Obama:

 

 

 

            "Waar hoort een echte opleiding voor deze kinderen uit te bestaan?

Een opleiding moet allereerst een kind inzicht in zichzélf, in zijn wereld, zijn cultuur, zijn gemeenschap geven. Dat is het beginpunt van elk educatief proces. Zo maak je een kind hongerig om te leren — de belofte ergens bij te horen, zijn omgeving te leren beheersen. Maar voor het zwarte kind is alles omgekeerd. Wat leert hij vanaf dag één? De geschiedenis van anderen. De cultuur van anderen. En dat is nog niet alles, want die cultuur waarover hij moet leren is dezelfde cultuur die hem systematisch verwerpt, zijn menselijkheid ontkent.’

            Asante leunde achterover in zijn stoel, zijn handen op elkaar op zijn buik. ‘Is het dan nog verbazingwekkend dat het zwarte kind zijn belangstelling voor het leren kwijtraakt? Natuurlijk niet. En voor de jongens is het nog het ergste. De meisjes hebben vaak oudere vrouwen om mee te praten, het voorbeeld van moederschap. Maar de jongens hebben niets. De helft weet niet eens wie hun vader is. Niemand helpt ze door het proces van volwassen worden heen... niemand vertelt hun wat het betekent om een man te zijn. En dat is een recept voor rampspoed. Want in elke samenleving neigen jonge mannen naar gewelddadig gedrag. En die neigingen kunnen in een creatieve richting gekanaliseerd en gedisciplineerd worden of die neigingen vernietigen de jongen, of de samenleving, of beide.

            Dat is waar we hier mee zitten. Ik probeer het gat zo veel mogelijk te dichten. Ik breng de leerlingen in contact met Afrikaanse geschiedenis, geografie, artistieke tradities. Ik probeer ze andere waarden bij te brengen — als tegenwicht voor het materialisme en individualisme en de onmiddellijke bevrediging van behoeften waarmee ze de andere vijftien uur van de dag overspoeld worden. Ik leer ze dat Afrikanen gemeenschapsmensen zijn. Dat Afrikanen hun ouderen respecteren. Een aantal van mijn Europese collega’s voelt zich erdoor bedreigd, maar ik vertel hun dat het niet over het kleineren van andere culturen gaat; het gaat erom dat deze jonge mensen een basis voor zichzelf nodig hebben. Zolang ze niet in hun eigen tradities wortelen, zullen ze nooit in staat zijn waardering op te brengen voor wat andere culturen te bieden hebben."

 

Tot zover het citaat. Ik vind het wel passen bij wat ik zie in de Millinxbuurt…

 

Voor dit schooljaar staan er op De Akker weer genoeg acties ingepland en staat er in kantoor een bordje “geen nieuwe dingen” op het bureau. Dagelijks bereiken ons vele verzoeken mee te gaan doen aan van alles en nog wat. We proberen niet in deze valkuilen te trappen.

Of de speeltuin er zal komen dit jaar is een lakmoesproef, na zeven vette jaren zitten we nu in een heel magere periode, van enige extra’s is geen sprake meer. Dat blijkt ook uit de klassenvergroting die nu duidelijk merkbaar wordt. De nieuwe gewichtenregeling is een regelrechte bezuiniging.

Maar er kan zomaar weer een meevaller komen, lees maar wat de architect van de speeltuin ons mailt:

“Wij zijn zeer verheugd jullie te kunnen melden dat het Dagelijks Bestuur van de Deelgemeente opdracht heeft gegeven voor het maken van een inrichtingsplan voor de nieuwe speeltuin Millinx en voor de verbouwing en uitbreiding van de bestaande Buurtpost.

Voor de concrete uitwerking zouden we een werkgroepje kunnen maken van vertegenwoordigers van speeltuin en school, die meer met de dagelijkse praktijk van het "spelen" en het beheer te maken hebben”.

 

Was de speeltuin eigenlijk beloofd voor deze zomer, nu gaan we pas plannen maken, dus zal het nog even duren, maar er is in ieder geval groen licht. Ook een goed voorbeeld van hoe je in een werkgroepje komt, maar laten we de speeltuin geen valkuil noemen maar een kans.

Dit schooljaar - na afloop van de ramadan - start een serie 010 voor stevige kinderen, dat is een serie sportactiviteiten voor de kinderen en eetadviezen voor de ouders om zo af te vallen. Frontlijn is actief achter de schermen, zij helpen op alle gebied probleemgezinnen. De jaarplanning is onze leidraad en reisgids. Wat we wel willen zien is orde regelmaat en véél leren in alle groepen. We zullen deze onderwerpen op verschillende overlegmomenten met elkaar bespreken.

 

Zo komen er drie studiemiddagen: één over leerresultaat, één over motivatie en één over instructie. Dit sluit aan op de 5 Kabell-middagen van Jelle en de ene van René.

 

In september 2007 begonnen we met Kabell:

September 2007         Een goede klas, een goede leerkracht op De Akker (katern)

November 2007          Groepsdocument en Instructie

Januari 2008              Zeven onderdelen van Zelfstandig Werken

April 2008                  Werken in drie niveaus; ABC in je klas

September 2008         Actief aan de slag met Zelfstandig Werken en samenwerkend leren

April 2009                  Hoe pak je probleemgedrag aan, 10 katernen

 

De schoolleiding ziet het als zijn voornaamste taak de school soepel te laten draaien en om van zo’n 30 medewerkers de taken zo goed mogelijk uit de verf te laten komen. Hierbij zullen Stoffel en Ineke gevraagd en ongevraagd advies geven. Lanterfanten en Laten Waaien zijn gepasseerde stations en Inzet en Resultaat de eerstvolgende.

De Hollandse vraag “Was het leuk op school ?” ruilen we dit schooljaar in voor de Franse vraag “Heb je veel geleerd vandaag ?”.

Daarbij zijn de gezellige en emotionele momenten ook belangrijk, hoogtepunten als een schoolreis naar het strand, een juweel van een Vaderavond, samen koken en eten bij Pollies of op kraam- of condoleancebezoek zijn heel belangrijk. Vreugde en lol, verdriet en shit, het ligt op onze school vaak dicht bij elkaar en dat in hoeveelheden die soms wat te groot zijn.

Om vele problemen en blokkades op te lossen die we op onze reis tegenkomen, hebben we diverse plannen en instrumenten bij de hand. Deze zijn beschreven in ons Actieplan Onderwijs dat een beschrijving geeft van de schoolontwikkeling. Lees dit ook en zie waar al die mensen mee bezig zijn waar je soms koffie mee drinkt in de aula.

 

Maar belangrijker dan dat is dat we weten dat we allen bevlogen en betrokken zijn en dat we als team bergen kunnen verzetten.

Ons werk is onze inspiratie, en vaak roepen we dan “Yes, we can !”

Laten we er een mooi schooljaar van maken.

 

stoffel

 

 

Voorwoord Geel Boek 2008

 

Complimenten aan het team voor het afgelopen schooljaar. Wat een werk. Wat een zwaar werk. Ook wel heel dankbaar werk. Wat een prachtschool in deze prachtwijk. Met nog steeds de renovatiegeluiden die maar blijven klinken. De vooruitgang gaat nog veel te langzaam, we zitten op een breed stuk van de rivier –het water lijkt soms stil te staan- en ik kijk uit naar een flinke stroomversnelling. Kom op minister Vogelaar!

 

Slopend is het werk op school. Je voelt het in je hoofd, in je buik, in je rug en in je benen.

Je ligt er wakker van, het houdt je beet. En het geeft een heel dubbel gevoel: soms denk je: “Wat mooi om dit te doen!” en vlak daarna: “Maar dit kan echt zo niet hoor!”

 

De kinderen doen het goed, ieder heeft er zijn handen vol aan, IB-ers, SMWster, klassenassistentes, leerkrachten, directie….  De ouders verschillen zeer, we kunnen er wel mee omgaan, met behulp van ouderconsulenten en SchoolMate, Medezeggenschapsraad en noem maar op.

 

Ik kan zeggen dat we als school, team en directie nog steeds groeien en we zijn heel blij met de prachtige collega’s die de afgelopen twee jaar bij ons begonnen zijn.

Elk jaar brengt weer nieuwe zaken en vooruitkijkend noem ik er een paar voor het komend schooljaar:

1.    De Kabell ,Kwaliteit in het Basisonderwijs voor Leerlingen en Leerkrachten met drie studiemiddagen onder leiding van Jelle.

2.    Een compleet MTO-team, de bouwco’s zijn een enorme steun voor iedereen. Die in de bovenbouw is node gemist. Maria, Cora en Astrid zijn waardevolle mensen voor de school, goed voor de communicatie. Spreek ze aan en beluister ze !

3.    De Brede School wordt uitgebouwd. Samen met drie andere scholen in de wijk wordt het nog intenser. De SchoolMate (Josine) en haar vervangster (Marielle van der Vlugt ) en de Brede-School-Medewerker (Rosie) en de Buurtmakelaar (Ansjel van Bellen) en nog andere vogels zullen ons daarbij bijstaan. Er is een mooi plan gemaakt. De buurtmakelaar gaat alles voor kinderen schakelen en makelen. Kinderen zouden niet dagen op straat moeten rondhangen.

4.    Er komt een Vriendenprogramma buiten schooltijd om geselecteerde kinderen te helpen met hun sociaal-emotionele ontwikkeling.

5.    Digitale schoolborden gaan er zeker komen, stap–voor-stap.

6.    De rapporten zijn verbeterd en aangepast voor het komend schooljaar, etc.

We mogen ook best streng zijn op school: ons houden aan onze eigen afspraken en ook elkaar, ouders en kinderen houden aan afspraken. Maar verschillen mogen er zijn, we hoeven niet allemaal uitgedachte modelburgers te worden.

 

Ik zie collega’s die enorm aan de slag gaan met hun planning en alles uit de kast willen halen met de ervaring van het afgelopen jaar. Geweldig en prima is dat, de klas is een onderdeel van het geheel en in die 8 jaar willen we veel bereiken. En soms zijn die 8 jaar in een zucht voorbij.

Net als vorig jaar wens ik iedereen enthousiasme en bevlogenheid toe in het mooie werk dat wij doen. Je mag het als een opdracht beschouwen er aan te werken dat ieder zich in je omgeving welkom en gewaardeerd voelt. Liefde en vertrouwen moeten het winnen van haat en angst.

 

Wanneer ik weer eens een vriend, kennis of familielid hoor afgeven op buitenlanders of opgeschoten tuig in de stad, dan vertel ik over mijn school. Je kunt klagen en spugen of grappen maken en dan weglopen. Maar je kan ook investeren in de toekomst en zélf iets doen. Dat gevoel heb ik, dat ons werk er toe doet !

En Rotterdam zou Rotterdam niet zijn als we er niet een lijstje met punten van maken:

 

citaat:

Lijstjes zijn altijd leuk en vooral de gouden 10. De gemeente Rotterdam heeft dit schooljaar veel aandacht besteed aan de rol van volwassenen bij het opvoeden van kinderen binnen het thema: 'Opvoeden doe je samen'. Tijdens de slotbijeenkomst van 10 juli zijn binnen verschillende debatten regels naar voren gekomen voor het goed opvoeden van kinderen.

 

Tien regels voor goed opvoeden:

• Ik bied mijn kind een warm en veilig thuis, waar het altijd welkom is.

• Ik verzorg mijn kind goed.

• Ik bereid mijn kind goed voor op de risico's die er in de omgeving zijn: op straat, op televisie en op internet.

• Ik zorg dat mijn kind goed voorbereid naar school gaat en dat het voldoende Nederlands spreekt.

• Ik bespreek regelmatig met school hoe het met mijn kind gaat.

• Ik ben een voorbeeld door respectvol om te gaan met anderen.

• Ik zorg ervoor dat mijn kind voor zijn twaalfde seksueel is voorgelicht.

• Ik ben aanspreekbaar op hoe ik met mijn kind omga.

• Ik bespreek wat ik van anderen verwacht bij het opvoeden.

• Ik vraag hulp als ik moeite heb met de opvoeding van mijn kind.

Dit zijn zeker ook regels die tussen ouders/verzorgers en leerkrachten/leidsters binnen de kinderopvang besproken moeten worden. Maar pas op dat de bedilzucht de eigenheid van de mens niet gaat aantasten. Je mag er zijn op jouw manier.

 

Stoffel, augustus 2008

 

 

 

Voorwoord Geel Boek 2007

 

Er komt weer een nieuw schooljaar op ons af met al zijn lasten en lusten. Er is veel te doen en te bespreken.

Het voorwoord van vorig jaar noemde veel veranderingen en nieuwe dingen, dit jaar zijn dat er gelukkig een paar minder. In het licht van de werkdrukproblematiek kiezen we er nog steeds voor het normale werk voorrang te geven boven alle moderniteiten en bevliegingen die soms langskomen. We putten energie uit onze relaties met kinderen, ouders en collega's op school. We hopen dat we als school een warm welkom voor ieder kunnen uitstralen. We willen je hierbij attenderen op drie nieuwe ontwikkelingen, op twee leesstukken en op één verplichting.

Een drietal nieuwe ontwikkelingen die zeer belangrijk zijn en waar iedere leerkracht mee te maken krijgt willen we wel noemen:

1. Er zijn afspraken gemaakt met professionele krachten die de opvang van kinderen vóór schooltijd, ná schooltijd en ook tussen de middag (overblijven) voor hun rekening nemen. Langzamerhand gaat het denken over Brede School richting Arrangementenschool; dit houdt in dat kinderen langere dagen in een leer-speelomgeving verblijven, dat bijvoorbeeld De Makker onderdeel wordt van een nieuw soort rooster en dat sporten en bewegen een veel sterkere rol gaat krijgen in de school en de wijk. Dit alles met inzet van professionals en met inzet van meerdere ruimtes en materialen (we gaan dat dus niet allemaal zelf doen, maar we zijn er straks wel onderdeel van). Deze ontwikkeling gaat jaren duren, maar af en toe kom je het tegen of merk je dat er een stap gedaan wordt; de eerste is dus de VTN-opvang .

2. De Gemeente heeft een enorm plan op stapel staan dat heet "Ieder kind wint in Rotterdam". Dit naar aanleiding van opvoedingsproblematiek, schooluitval, gedragsproblemen, problemen in gezinnen, enz. Als triest voorbeeld van hoe het helemaal mis kan gaan worden de gebeurtenissen rondom Gessica genoemd, het Maasmeisje dat ooit een maand op onze school heeft gezeten en dat dood in de Maas is aangetroffen. De Gemeente gaat alle vormen van signalering, hulpverlening, zorg en actie stroomlijnen. In iedere Deelgemeente komt een Centrum voor Jeugd en Gezin, waar alles samenkomt op dit gebied. Zo zal Jeugdzorg, een gezinscoach, een buurtnetwerk, een zorgoverleg en een SchoolMaatschappelijk werkster altijd te maken hebben met het CJG waar alle draden samenkomen uit het netwerk waar de school en de klas ook deel van uitmaakt. De leerkracht signaleert richting schooldirectie of SMW en deze signalen moeten zorgen voor een snelle en sluitende aanpak waar in 3 jaar 60 miljoen Euro in gestopt gaat worden op stadsniveau. Met als doel: ieder kind wint in Rotterdam en geen kind komt in de knel zonder dat het hulp krijgt. Het plan is in kantoor beschikbaar.

3. De Onderwijkskansenjaren en de SIB-jaren liggen achter ons, op het gebied van leerkrachtvaardigheden en het verbeteren van het werk voor jezelf en in de groep, hebben we gekozen voor de aanpak van Harry Janssens, die hij noemt de Kabell. Dit staat voor: Kwaliteit in het Basisonderwijs voor Leerlingen en Leerkrachten. Centraal daarin staan de competenties van de leerkrachten, vertaald naar de klassensituatie vanuit het adaptieve onderwijs. Zie ook: www.onderwijspraktijk.nl Middels studiemomenten en praktijkopdrachten krijgt ieder teamlid daarmee te maken, zie ook de jaarplanning.

Er is onvoorstelbaar veel informatie beschikbaar over onnoemelijk veel zaken. Het is leuk om daarin te duiken, maar ik vraag je twee stukken goed door te nemen. Dat zijn:

1. De nieuwe schoolgids die alle ouders ook krijgen en lezen. Het is goed om aan de hand hiervan te zien hoe onze school werkt en welke zaken naar buiten toe als belangrijk worden aangegeven. Alle schoolgidsen lijken wel op elkaar, maar dit jaar zijn er veel onderdelen helemaal opnieuw beschreven !

2. Het Actieplan Onderwijs voor dit schooljaar waarin inhoudelijk wordt beschreven hoe de schoolontwikkeling is en wat onze doelen voor dit jaar zijn. Dit uitvoerige stuk wordt ieder jaar bijgewerkt en wordt gehanteerd als leidraad. Mensen die onze school begeleiden of een inhoudelijke rol spelen, krijgen het te lezen. Ook dient het als verantwoording richting Inspectie en Gemeente (met name voor de subsidie Brede School). Het is indrukwekkend om te zien wat er gedaan is en wat er van ons verwacht wordt.  Het Actieplan is samen met een stuk over de vele mutaties op onze school en een stuk over de geschiedenis van onze school deel van de Balans die ieder jaar wordt opgemaakt. Dit jaar is de Balans gerenoveerd en in drieën gedeeld. Twee van de drie stukken hoef je niet te lezen, het Aktieplan wél.

Tot slot een verplichting die je niet moet vergeten:

Vorig jaar hebben we uitgelegd dat je in het kader van Leerkrachtvaardigheden en de wet BIO je Bekwaamheidsdossier moest gaan invullen. Op 1 augustus 2007 is het verplicht geworden dit dossier aan de inspectie ter beschikking te stellen zodra daarom gevraagd wordt. Kijk er voor jezelf nog eens goed naar. We hoeven je dossier niet in bezit te hebben, maar we kunnen als team wel gevraagd worden ze op korte termijn op een stapeltje te leggen. Wees er klaar voor !

Ik wens iedereen enthousiasme en bevlogenheid toe in het mooie werk dat wij doen. Je mag het als een opdracht beschouwen er aan te werken dat ieder zich in je omgeving welkom en gewaardeerd voelt.

 

stoffel, september 2007

 

 

Voorwoord Geel Boek 2005

 

Een nieuw schooljaar begint met goede voornemens. In een peiling blijkt dat ons team redelijk tevreden is over de arbeidsomstandigheden en dat velen het werk als een grote uitdaging zien. We willen heel veel, we zijn ook wel ontevreden met wat we zien en daar komt heel veel energie door vrij. Ontevredenheid moeten we benutten als krachtbron. We halen heel goede resultaten als we naar de omstandigheden kijken. Lees de balans maar op www.CBSdeAkker.nl/balansen.htm. Deze wordt in oktober weer herschreven.

Onze visie staat daar ook uitgelegd, samengevat vind je die in onze slogans:

Respect en samenwerking

Ouders leren mee én doen mee

Zorg voor de leerling en de leerkracht

Adaptief onderwijs

Een rijke leeromgeving

Op alle vijf de punten zijn we er nog niet. Er is nog steeds winst te behalen. We mogen trots zijn op onze school, we hebben enorm veel "tools" om alles wat op ons afkomt op de rails te krijgen. Terecht staan we bekend als goede school. Wie door de school loopt onder lestijd, krijgt een goed gevoel, met gepaste trots worden belangstellenden of nieuwkomers rondgeleid. Vaak krijgen we spontane reacties van bewondering en waardering. Nieuwe kinderen willen vaak al niet meer naar huis.

Vanaf ‘t Molentje, door de Voorschool, via KoTotaal, planborden, Ko-thuis, VLL in groep 3, De Grote Reis, schoolmaatschappelijk werk, Nelli Cooman, Makkers, Brede school, ’t Zonnetje, Thuiskamer en nog veel meer, voldoen wij aan onze zelfgekozen opdracht: kinderen verder te brengen, nieuwsgierig te maken en in de wereld leren staande te blijven.

 

De leerling staat in dit alles centraal, zonder dat deze te veel onder de druk komt te staan van het presteren. Sociaal Emotionele Ontwikkeling heeft daarom de aandacht: wat zijn de regels en afspraken die ons veiligheid bieden en hoe gedraag je je in verschillende situaties. In alle groepen zien we mooie initiatieven om het met elkaar gezellig te hebben, zeker ook omdat wij weten wat er bij de kinderen thuis ontbreekt.

 

De leraar staat ook centraal. We zijn niet gauw tevreden en halen veel op ons nek. Daar letten we dit schooljaar extra op. Niet nog meer projecten, maar proberen het normale en het bestaande overeind te houden. En goede voornemens gaan we proberen echt uit te voeren; kinderen en de computer, muziekles, Sociale Competentie, huisbezoek, weekbeurt, handelingsplannen maken en uitvoeren, de Taakgroepen zichtbaarder, enz.

We zijn een zeer gezond team en het zwangerschapsstokje wordt al jaren trouw doorgegeven. Er wordt begeleiding aangeboden van Herman, Frank, Thomas of het psychologisch bureau daar waar het nodig is. Niet opgelegd, in de hoop dat eigen motivatie tot verbetering de vraag ernaar doet ontstaan. Zo werkt iedereen aan zijn eigen POP en zijn er Taakgroepen bezig met beleid en verbetering voor Zorg, Leerkrachtvaardigheden, Ouderbetrokkenheid en Brede School. BIG/ZIG wordt dit jaar echt een poging tot SIB, dat betekent Structureel Identiteits Beraad.

 

De leerstof staat daarnaast ook centraal. Er wordt enorm veel geleerd en hard aan getrokken in alle groepen. Het is prachtig om te zien hoe enorm het verschil is tussen het niveau van augustus en dat van juli.

 

We wensen iedereen een heel goed schooljaar en heel veel werkplezier met de kinderen.

 

stoffel en ineke

 

 

Schooljaarbesluit zomer 2004

 Beste mensen, geacht team,

Alweer een jaar om. Een hectisch jaar. Je zou al gauw wat vergeten. Zaken die met kinderen gebeurden, met ouders en met collega’s. Ik noem wat zaken van het afgelopen schooljaar:  het bezoek van de inspectrice, die niet meer reageerde op onze reactie op haar rapport. Een hoogtepunt, was de opening van het Millinxparkhuis, maar er waren ook dieptepunten, zoals het einde van OALT. Er was een mooi project Kleding, waarbij meerdere juffen hun bruidsjapon ophingen in de school. We zamelden knuffels en speelgoed in voor de slachtoffers van de aardbeving in Marokko. Teamleden gingen op studiereis naar datzelfde land en ook een zestal naar Turkije. Dit jaar studeerde een zij-instromer af op onze school én zij werd zwanger. Enkele Verborgen Talenten studeerden af en één kreeg een dochter en moet nog een stukje voor haar diploma. Precious van Cynthia werd gedoopt en Tony ging naar Amerika. De Makker draaide in groep 6, 7 en 8, weer beter dan vorig jaar, onder de bezielende leiding van Donna. De bouwco’s werden ontdekt en zij volgden een kweekvijver bij Thomas. We dachten al na over Prisma, dat zijn functie dit jaar weer bewees en dat NEON zal worden, met een hele-dag-opvang. De accountant kwam langs en bleef dagen nazeuren. We verhuisden naar het Millinxparkhuis en we startten met een ronde van opknappen en aanpakken waar iedereen langzamerhand genoeg van kreeg. We beleefden een tweedaagse in Olaertsduyn. Er kwamen fietsenhokken, de keet van ’t Molentje verdween. De kelder liep vol water en de kluis ook nog een keer. Er werd drie keer ingebroken. Een nieuwe huisstijl komt eraan, net als de Voorschool en de werkweek. Alles draaide dit jaar om de kinderen. Volgend schooljaar hebben we naast vijf motto’s en vier werkgroepen nog een zesde slogan: terug naar het primaire proces. Geen nieuwe dingen, maar wel een paar leuke dingen.

Mischa gaat in Barendrecht werken, eens een keer iets heel anders. Jenaplan. Dorp in plaats van stad. Mischa, je maakte goed gebruik van de nascholingsregelingen. Je studeerde er elk jaar een flink stuk bij. Parttime werken is heel zwaar. Je wil toch met alles meedoen, je moet veel overdragen en je voelt je verantwoordelijk voor het hele proces. Op de dagen dat je op school bent, heb je altijd bijeenkomsten of extra taken te doen. Bovendien overkomt je iedere keer weer de schok dat in de twee of drie dagen dat je er niet was weer van alles veranderd of aangepast is. Mischa, je wil om dingen goed te doen is sterk ontwikkeld, soms trok je stevig aan de bel. Daarbij werd ook wel duidelijk dat het team niet zo gemakkelijk van koers verandert als je als individu soms wel zou willen. Van groep 8 tot en met de kleuters heb je je op “de Akker” gemanifesteerd. Een belangrijke periode in je leven met ups en downs. Je kinderen werden geboren, Sven (1995) , Marnik (1996), Melieke & Merijn (1999 ), je verhuisde.

Ruud, bedankt als man achter de schermen. Ik weet niet hoe het bij jullie toegaat, maar aan veel tafels worden schoolzaken nog eens flink doorgenomen.

Mischa, bedankt voor je inzet en betrokkenheid. Er wordt gewisseld in ons team, ik hoop niet dat het een foute wissel is en dat we er een advokaterig gevoel aan overhouden.

Nieuwe banen, nieuwe kansen.

Iedereen heeft zijn gedachten gevoelens voor je op een A4 gezet, Ineke zal deze aan je overhandigen, samen met het bekende boek dat voor je werd uitgezocht.

Daisy, bedankt voor je inzet. LIO-er met een eigen wil, niet een gemakkelijke plaats gekozen. Door een dalletje gegaan, zoals wij aan tafel allemaal kennen uit onze stageperiode. Ik denk dat je veel hebt geleerd. De directie was erg op afstand, ik geef het zeker toe. Het was heftig soms, leuk soms, leerzaam altijd. Bedankt voor je inzet, voor het invallen, de ADV’s en voor wie je bent.

Lucine, na de vakantie kom je nog een weekje. Je bent er nu niet bij, maar toch…

Toch nu al een speciaal woord voor jou. Geweldig zoals je je hebt ontwikkeld als juf voor je groep, als collega voor ons allen, als steunpilaar voor ouders. Je denkt mee als een collega met vele jaren ervaring en je hebt aan een half woord genoeg. Het tekent je dat je deze laatste weken geen seconde wilde missen. Bedankt, sterkte, en geniet van de komende periode.

stoffel bij Mr Wok, 23 juni 2004